De zoektocht naar een bijzondere olijfolie voert ons door Mani

Blog

Op weg naar de nieuwe oogst: een reis naar Griekenland

Twee weken geleden vertrokken we met onze bus richting Griekenland. Een lange reis.Via Duitsland reden we naar Oostenrijk, waar we onder Innsbruck stopten en genoten van de besneeuwde Alpen. Daarna door naar Italië waar we overnachtten in het prachtige Italiaanse bergdorp Asolo. De dag erna reden we door naar Venetië, waar we de ferry naar Patras namen. Een tocht van maar liefst 32 uur varen.

Mani

Onze eerste olijfolie van 2025, van boer Jannis, komt uit een gaarde ten noorden van Kalamata. Dit keer besloten we het gebied ten zuiden te verkennen. Het weer is heerlijk zacht, als een Nederlandse lente. Het landschap ligt er prachtig bij: mandarijn- en sinaasappelbomen hangen vol en overal zijn mensen druk bezig met de olijfoogst.

Langs de wegen zien we pick-ups vol juten zakken met olijven richting de perserij rijden, en van de perserij wegrijden met vaten gevuld met verse olijfolie die net geperst is. Vrijwel iedere familie heeft hier een eigen gaarde, waar olijfolie wordt gemaakt voor eigen gebruik. Olijfolie is hier geen luxeproduct, maar een vanzelfsprekend onderdeel van het dagelijks leven.

De perserij in Kambos

We bezochten de perserij in Kambos, een coöperatieve perserij in het centrum van de bakermat van de olijfolie. Waar lokale boeren en families hun olijven laten persen. Elke boer of familie perst zijn olijven apart, zodat iedereen zijn eigen olie terugkrijgt. Ongemengt en puur.

Via de directeur van de perserij ontdekten we welke olijfolie tot de allerbeste behoort. Zo leerden we boer Jorgos kennen, wiens olijfolie uitblinkt door uitzonderlijke kwaliteit en smaak.

Een schat uit Mani: de olijfolie van boer Jorgos

Een olijfolie waar wij onze zinnen op gezet hebben is de olijfolie van boer Jorgos. De 75 jarige Jorgos runt zijn olijfgaarde samen met zijn vrouw Irinie en zoon Angelos. We gingen op pad om hun olijfgaarde te bekijken.

De reis er naartoe was onbeschrijfelijk indrukwekkend mooi! Een gebied waar we nog niet eerder geweest waren.

Diep verborgen in de ruige bergen van Oost‑Mani, ver weg van het toerisme, liggen naast elkaar de twee gehuchten Anatoliko en Chora Gaitson, authentiek, stil en adembenemend mooi. Het zijn plekken waar de natuur nog de hoofdrol speelt: olijfgaarden die zich uitstrekken over de hellingen, lage compacte olijfbomen en een landschap dat ruig, groen en sereen tegelijk is. Hier wonen mensen die hun leven hebben opgebouwd rond de aarde en de oogst. In Anatoliko lijk je ver terug in de tijd te gaan. Het ritme van het dorp volgt de seizoenen, met de olijf­oogst als hoogtepunt van het jaar.

Kentro, het centrum van de olijfteelt

Wanneer je in deze contreien rijdt, zie je soms de naam “Kentro” op borden staan, dat betekent simpelweg “centrum” of “kern” in het Grieks. In de context van Mani verwijst het naar het historische kerngebied van de olijfolie. Traditionele stenen huizen, kerkjes en de pleinen, op een hoogte van 635 meter, met uitzicht op de kloof van Ridomo.

Dat deze plek als het “hart van de olijfolie” wordt beschouwd, komt niet omdat er één grote fabriek of commerciële hub is, maar omdat het sociale en economische leven in Mani al eeuwenlang rond de olijfbomen draait. De olijf en de olie zijn hier de ziel van het dagelijks leven: families verbouwen hun olijven al generaties lang, en bijna elk dorpje, hoe klein ook, heeft een eigen molen of toegang tot een pers.

Mani: olijf en olie

In Mani is olijfolie veel meer dan een landbouwproduct. Door de eeuwen heen hebben de Manioten hun leven rond de olijfboom opgebouwd. Olijfolie diende niet alleen in de keuken, maar ook als natuurlijk medicijn. De hardheid van het Mani‑landschap, steile, rotsachtige hellingen, woeste wind en intense zon, zorgt ervoor dat de olijven langzaam groeien en extreem geconcentreerde smaken ontwikkelen. Veel boeren werken nog steeds traditioneel, oogsten met de hand en brengen hun olijven snel naar de plaatselijke pers. Daar worden de vruchten koud geperst om extra vierge olie te produceren: een product dat rijk, aromatisch en vol karakter is.

Een gemeenschap verbonden met het land

Wat Anatoliko en de omliggende dorpen zo bijzonder maakt, is de band tussen de mensen en het landschap. De natuur hier is rijk maar ruig. De olijfbomen staan in dichte vegetatie, met uitzicht op diepe valleien en kloven zoals die van Ridomo, die getuigen van eeuwen aan geologische en menselijke geschiedenis.

In mijn volgende blog: De olijfgaarde van Jorgos